Einde in zicht

Nog maar eens een updute van de afgelopen weken. Inmiddels al weer 5 weken verder na mijn vorige blog en het einde komt in zicht. Nog ruim twee weken te gaan en dan is het al tijd om het Genadendal in te wisselen voor het zonnige Nederland.

Ruim een maand terug zijn we met alle studenten uitgenodigd voor een braai bij onze buurman. Een erg gezellig avond en leuke nieuwe mensen ontmoet.
Dat weekend heb ik ook Oompies ontdekt, de plaatselijke ‘club’ in Gandendal. Eerst was het vooral aapjes kijken. Vier Nederlandse studenten, waarvan drie blonde vrouwen.. Dat is nog al wat in Oompies. Later op de avond werd het toch wel echt gezellig en heb ik me goed vermaakt met de plaatselijke bewoners.

Inmiddels ben ik ook naar de kapper geweest in Cape Town. Het was toch wel nodig.. En ze heeft flink haar best gedaan, toch een aardig stuk er af. Maar ik was erg blij met mijn nieuwe korte coupe!

Doordeweeks is hier al niet zo bijzonder meer, vandaar dat de blogs ook langer op zich laten wachten. Het leven is hier zo normaal geworden, dat niet veel meer speciaal is, zo ervaar ik het in ieder geval niet meer.

De weekenden die volgden ook niet veel bijzonders gedaan. Een Wine&Cheese tasting gehad van Paddy, de ‘papa’ van Grabouw. Naar Stellenbosch geweest en twee bezoeken gebracht aan het autoverhuur bedrijf. Ja hoor, het zit hier niet mee. Het is altijd wat met de auto’s. Een kapotte radio en een week later startte de auto niet meer. Na vijf keer een quick start gedaan te hebben was ik aangekomen in Kaapstad bij het autoverhuurbedrijf. Na een nieuwe batterij, nieuwe voorbanden en nog een grondige schoonmaakbeurt kon ik de auto weer meenemen.

Vorige week was het tijd voor nog een vakantie, een korte dit keer. Ik ben met Miriam en Carlijn vijf dagen op pad geweest. We hebben de Garden Route gedaan. We begonnen op donderdag in Knysna. Daar hebben we een tour in een olifantenpark gedaan. We hebben ze gevoerd, natuurlijk een fotoshoot gehouden en nog een stuk gereden op de olifanten.
De volgende dag op weg naar de beructte Bloukrans Bridge, waar de volgende activiteit gepland stond: de Bungeejump van 216 meter hoog. Wat een ervaring, echt heel gaaf. Ik zou er zo nog een keer van af springen! Die dag zijn we door gereden naar Tsitsikamma, waar we een chalet aan zee hadden. Carlijn en ik hebben nog een korte hike gedaan en ’s avonds lekker gegeten.
Zaterdag zijn we naar Addo gereden en hebben een self-drive door het Addo Elephant National Park gedaan. Veel gezien, veel olifanten natuurlijk en geëindigd met een mooie zonsondergang.
Zondag was het tijd voor Oudtshoorn, wat bekend staat om de vele struisvogelsfarms. Wij hebben er ook een bezocht en zijn een stuk wijzer geworden over de ‘voëlstruis’. We hebben ze gevoerd, geknuffeld, er op gezeten en nog een korte race gezien.
De laatste dag was het tijd om weer naar huis te gaan, maar dit wel met een kleine omweg. We zijn via de Swartberg Pass gereden, maar kwamen aan de andere kant van de berg uit, dan we gepland hadden. Van de kaart af dus. Toen maar met een andere kaart van Zuid-Afrika onze locatie en bestemming opgezocht en uiteindelijk weer veilig in een regenachtig Genadendal teruggekomen. Een heerlijke korte vakantie gehad, genoten en klaar voor de laatste weken in Zuid-Afrika.

Inmiddels is het hier echt winter. Terwijl in Nederland de zon volop schijnt, zitten wij met twee truien, dikke sokken en een sjaal bij de open haard. Helaas nergens verwarming.. Naast de kou heeft het de afgelopen dagen ook nog ontzettend hard geregend. De ‘gravel roads’ kwamen letterlijk naar beneden. De wegen zijn nog slechter geworden dan ze al waren en buiten is alles nat. Overal ligt water, wat niet goed weg kan lopen en dwars door Genadendal heeft zich een rivier gevormd die langs de huizen, over de weg en door de grasvelden naar beneden stroomt. Een groot feest dus. Hier houdt het niet bij op, want een aantal huizen van de studenten zijn hier niet tegen bestand. Een waterfestijn niet allen buiten huis, maar dus ook in huis. Gelukkig hebben wij hier niet veel last van, wij hebben maar 2 kleine lekken. Maar ach, we overleven het wel. Het hoort er nou eenmaal bij zeggen we dan maar!

De maand juni is al aangebroken en dat betekent dat mijn stage er bijna op zit. Deze week heb ik toetsen afgenomen bij de kinderen en volgende week staan er vele uren achter de laptop op het schema. De laatste evaluaties, bijwerken van kindrapporten en andere documenten. Daar ben ik dus nog wel even zoet mee.
Daarna hebben Roos en ik nog maar één week te gaan. In die week vallen de eindpresentatie, Community Day en ons laatste feestje. Op 19 juni staat er een afscheidsfeestje gepland wat Liza Carlijn en ik organiseren, waar veel bekenden uit de buurt voor uitgenodigd zijn. Ook voor hen zal dit een afscheid van hun collega’s en bekenden in Genadendal zijn. Onze tijd hier wordt dus goed afgesloten!

Morgen ga ik naar Kaapstad, mijn laatste weekend daar. Volgend weekend blijf ik in Genadendal. Het is nu dus echt aftellen, over 2,5 week ben ik weer in Wijchen te vinden!

Tot dan! Liefs, Renate